AKÇAABAT’TAN
Cengiz Bölükbaşı
Başkanlığını kıymetli dostum Dr. Hasan Kasap’ın yaptığı Altın Oran Derneği’nin Bosna Temsilciğini yapmaktayım.
Bosna Hersek’te bir köy okulu yaptık. Bir de kültür merkezi. Şimdi oralara gidip kalacak bir de misafirhane yapına başladık aynı yerleşkenin üzerinde. Çok şükür ki işi de yarıya kadar getirdik. 2024 yılında tamamlanmış olacak.
İnanın bana o kadar heyecan duyuyorum ki anlatılması tarif edilmesi namümkün. Dünyada bir dikili taşımız olsun manasının vücut bulduğu bir eser bıraktık çok şükür.
Elbette buranın yapımında Altın Oran Derneği’nin hem yöneticileri hem de gönüllülerini unutmak mümkün değil. Bir avuç kimseyle büyük işler de yapılabiliyormuş.
Evet geldik Akçaabat’a.
Belli ki seçimler yavaş yavaş sahayı ısındırmaya başladı.
İktidarın ve muhalefetin nasıl bir yol izleyeceği ise Aralık ayında netlik kazanacak.
Akçaabat’ın bundan sonraki süreçlerini yürütmek artık eskisi kadar da kolay olmayacak. Çünkü yeni genç neslin çokça sorduğu şeyler var.
Artık belediyecilik sadece yol yapım işi değil. Ya da sadece belediyecilikte değil sivil toplum örgütleri makam, koltuk yeri değil halka hizmet yeridir söylemini yüksek sesle haykırır oldu gençlik.
Bunun için sistem olarak daha iyiyi daha kaliteliyi arar olacağız.
Akçaabat’ın birçok sorunun yanında birçok iyileştirmelerini de gözlemliyoruz elbette. Sahil Parkı’nın -her ne kadar zamanında yetişmese de- yapımı ve orada olan yenilikler takdire şayan.
Buradan Belediye Başkanı Osman Nuri Ekim’e Akçaabatlı bir birey olarak sesleniyorum. Orada yapılan büfeleri ve yapılacak olan kafeleri Akçaabat Belediyesi’nin şirketleri işletsin. Böylelikle belediye içindeki şirket hem para kazacak hem de ihtiyaç sahibi vatandaşlara iş kapısı açılacak.
Eskileri diye ifade eline cümleleri inan ki sevmiyorum lakin orada yapılan köfte salonları için halkın “köfteciler parkı” olarak anılmasının sebepleri ortadayken böyle bir uygulamanın doğru olmayacağını düşünüyorum.
Büyükşehir Belediyesi’nin nasıl Ganita’dan elde ettiği gelir ve vatandaş memnuniyeti varsa burada aynı işlemler olur.
Elbette bunları konuşurken bunca gencin spor yapacağı alanları da geliştirmek gerek. Akçaabat Belediyesi’nin Milli Emlak’la bir araya gelip gerekli yasal işlemleri de aşıp spor kulüplerine tesisleşme imkânı sağlaması da elzemdir. Bir tane salon var o da iki kişin dudağı arasında. İki kişinin keyfi gelirse canı isterse açılacak spor kulüplerine. Bu bağımlılığı da kaldırmak gerek.
Akçaabat’taki spor kulüplerinin desteklemesi gerekirken birilerinin keyfi uygulamaları ve ego tatminiyle spor kulüpleri faaliyet alanlarını bir bir kapatmaya başladı. Okulda oluşturulan gruplar onlarla hareket ediyorlarsa yer buluyor yok onlarla değillerse mutlaka bir mazereti bulunuyor.
Yarışmacı ekipleri yetiştirenlerin hiçe sayıldığı birilerinin açık gözlülükle birkaç resmi evrak üzerinde şöyle başarı aldık böyle başarı yaptık demeleri de sadece spor camiasını tebessüm ettiriyor, o kadar. Hiçbir gerçekliliği olmayan verileriyle ancak zaman kaybettiriyorlar.
Yazık oluyor bunca emeğe.
Yani diyeceğim o ki Akçaabat Belediyesi’nin spor yönetimin de artık gözden geçirilmesi gerektiğini ve sorunların artık konuşulması gerektiğini düşünüyorum. Akçaabat’ta 40 bin gencin olduğunu unutmamak gerek…
Neyse uzun yoldan geldim. Çok daha yazacağım bu konuda. Bu başlangıç olsun.
Şimdilik kalın sağlıcakla…
