ALIP GÖTÜRÜN, AMA NEREYE?
Bu hafta da yazı yazacağız haftalık köşemize. Ama o kadar habersiziz ki olandan bitenden. İnsan “ne yazmalı” diye düşünüyor. Haberlere bakıyorum, çoğu “eften püften”, genelde “siyaset soslu”. Doğruyu söyleyenleri bile linç etmeye çalışıyor sosyal medya.
Adam Diyanet İşleri Başkanı, Allah'ın emrini söylüyor. Sorgulanıyor. Faiz ve tefecilik haramdır, diyor. İsraf ve cimrilikten sakının diyor. Yalan söylemeyin iftira atmayın diye söylüyor. İçki ve kumardan uzak durun, kaçakçılık yapmayın, tutumlu ve ölçülü olun, yoksulu yetimi koruyun, birbirinizle kardeş olun, temizliğe önem verin, güzel ahlaklı olun, haya edin, adil olun, adaletli davranın, kötülükten kaçının, iyilik yapın, emanete ihanet etmeyin, tevazu sahibi olun kibirlilik yapmayın, anne ve babaya saygılı olun, yoksulları ve yetimleri koruyun, sebat edin ve sabırlı olun, iyi çocuk yetiştirin, kan gütmeyin, insan öldürmeyin, rüşvet ne alan ne de veren olun, hasetlik yapmayın, eksik tartmayın, ölçmeyin, karaborsacılık yapmayın, üretime ziraata önem verin, ilim yapın, ilme önem verin, sağlığınızı koruyun, hayatınıza önem verin, çalışın ve helalinden kazanın, kazandığınızın vergisini de verin, dini ve milli birlik beraberliğiniz olsun, ormanları koruyun, yurdunuzu ve milletinizi koruyun, şehitlere ve gazilere saygı duyun, cumhuriyeti koruyun ve yaşatın, milli bayramlarımıza sahip çıkın diyor... Gerçi o demiyor inandığımız dinin yüce kitabı böyle söylüyor.
Diyanet İşleri Başkanı olarak gıyaben kıldığı Ramazan'ın ilk cumasında ise, “Muhterem Müslümanlar”.. Dinimize göre Allah zinayı haram kılmıştır...”diye söyleyince kıyamet kopuyor basında, sosyal medyada. Sanki İsra Süresi’nde, “Zinaya yaklaşmayın. Çünkü o şüphesiz bir hayâsızlıktır ve kötü bir yoldur.” buyrulmamış gibi, çullandılar, karalamaya, kalktılar görevini yapan Diyanet İşleri Başkanı’nın üzerine söz söylemeye. “Yok şunu neden söylemedin, şu yasaya karşı çıkmadın, niye araban pahalı vs.” gibi sosyal medya paylaşımları.
Bu sebeple uzak duruyorum günlük siyasi söylemlerden. Haklı adamı haksız duruma düşürüyorlar veya haksızmış gibi gösteriyorlar ya pes doğrusu. İnsana saygın yoksa hiç değilse adamın söylediği ayete saygı duy, doğru olduğunu söyle. Demezler, görevleri farklı. Kaçalım bu derin konulardan, sessizliğimize bürünelim.
Alıp götürün beni buralardan. Yine ben bize yasaklanmış bahar mevsiminin hayallerine dalsın gözlerim. Baksanıza sanki topraklar kan içmiş. Kırmızı güller, laleler, kırlarda gelincik çiçekleri. Gümüşe bürünmüş papatyalar. Gördüğüm, sokak aralarında kaybolup giden üç beş gölge. Soruyorum sokaklara, beni gördünüz mü buralarda? Susuyor, caddeler gayet rahat, gayet sessiz.
Altmış beş üstü yaşlar; bu caddelerin sembolüydü bir zamanlar. Artık falına ne yoncalar bakıyor ne de çok sevdiği papatyalar. Oysa bu ayda güzel olurdu çilek tarlaları. Balıklar sessiz ama yine de susmuyor deniz. Başını kıyıdaki taşlara vuruyor dalgalar. Biz de evde, balkonda güneşi seyrediyor, unuttuğumuz ne varsa bir daha unutuyoruz. Mavi gökyüzü, beyaz bulutlar göz kırpıyor bizlere. Utanıyoruz, unutulduk, çıkamayız demeye... Mucize bekliyoruz bilim adamlarından, doktorlardan. Yoksa mucizeler de mi yok? Onlar da mı müzelere kaldırılmış? Gökte bulutlar, denizde yunuslar, dağdan akan ırmaklar dans ediyor. Biz evde ekmek pişirimi mis kokular içinde.
Gözüm dalıyor gidiyor uzaklara. Evlerin kapıları sağır. Altmış beş yaş üstünü hiçliğe mi sayıyor zaman. Bizler gençler kadar cesur değiliz. Kılıç çekemeyiz bu virüse. Kristal yaylalar haylimizden geçiyor. Alıp götürün beni buradan sessiz adımlarım. Can çekişmeden, hayallere ve yazıya bir ayetle başladık. Şu ayetlerle kapatalım: “Sonra da sıhhat nimetinden mutlaka sorguya çekileceksiniz.”
Hata yapmışsak, “Allah'ım; senden af ve afiyet dilerim.”
Bırakın biz yine, biz bize, evimizde sessiz kalalım. Çöl gölü içer gibi bu virüs de insanları içiyor sanki. Sıhhatli, bol sohbetli, güzel duygulu bir haftanız olsun isterim.