GÖRDÜKLERİM

DUYDUKLARIM

Huzur KORKMAZ TOPAL

Yaşam Koçu

huzur06peri@gmail.com

Avantajlı (güçlü) bir kişinin veya grubun, kendilerine oranla daha avantajsız (güçsüz) bir bireye veya gruba mütemadiyen baskı uygulamasına zorbalık denir.

Bir çocuğun benzer yaş grubundaki başka bir çocuğa sözel ya da fiziksel şiddet uygulamasına akran zorbalığı denir. 

4-6 yaş aralığında ki çocuklar birbirleriyle anlamlı şekilde nasıl iletişim kuracaklarını bilmedikleri, akranlarına isteklerini güzel bir şekilde söylemeyi beceremedikleri için sözel, duygusal ve fiziksel zorbalık yoluna başvururlar.

Zorbalık yapan çocuk diğerini kimi zaman duygusal kimi zaman fiziksel yönden zayıf görür.

Akran zorbalığı uygulayan çocuk, karşısındakine küçümseyici söz, dalga geçme, eşyalarına el koyma, kişisel işlerini yaptırma (ödev yaptırma, yiyecek aldırtma), görmezden gelme gibi davranışlarının son noktası olarak da fiziksel ve cinsel saldırganlık gösterir.

Aslında bana göre bu davranışların sebeplerinin başında SEVGİ YOKSUNLUĞU gelmektedir. Akran zorbalığının giderilmesi için aile ve topluma büyük iş düşmektedir.

Zorbalık sadece yapan ve yapılanı ilgilendirmez. Bu durum aileyi ve toplumu yakinen ilgilendirir. Çünkü fiziksel veya sözel şiddet, MARUZ KALINMA ile artar.

 Çocuk evinde aile bireylerinin veya dışarıda insanların birbirine bağırdığını, hakaret ettiğini, dövdüğünü görüyor olabilir. Güzel bir gün geçirmek için ailesi ile maça giden bir çocuk, orada birbirine hakaret eden ve küfür edip hatta fiziki şiddet uygulayanları görüyorsa bu olaylar o çocuk için travma dahi yaratabilir. Çünkü güzel bir gün geçirmek isteyen çocuk maalesef hiç de hoş olmayan, hayal kırıklığına yol açan olaylarla karşılaşabiliyor.

Ya da çocuk aile bireyleri tarafından dövülüyor veya eleştiriliyorsa ve hatta başarısızlıkları sonucunda küçümseniyor ve aşağılanıyorsa, kendisi de zayıf gördüğü bir başka çocuk karşısın da gördüklerini ve duyduklarını yapmaktan hiç çekinmez.

Sevgi ortamın da büyüyen bir çocuk zorbalık nedir bilmez ve bunu da başkalarına uygulamaz. 

Sevgi, saygı, hoşgörü, merhamet, yardım, teşekkür, iyi niyet, alçak gönüllülük, taktir gibi sözcükleri hafızamıza yerleştirelim. Kişisel ilişkilerimizde sık sık bu sözcükleri kullanalım. Bu kelimeler toplum içerisinde düzen ve intizamın sağlanması için gereklidirler. 

Toplumun ileriye gitmesi için bir dizi çalışmalar yapılıyor. Bu çalışmalarda insan ilişkileri çok önemli bir yer tutmakta. İnsan ilişkileri ne kadar samimi ve saygılı olursa, o toplumun ilerlemesi de o kadar kolay ve çabuk olur.

Çocuklarımıza sevgi, saygı, hoşgörü ve iyi niyeti öğretirsek ortada ne bir zorbalık, nede bir akran zorbalığı görebiliriz.