GÖRDÜKLERİM DUYDUKLARIM
Huzur KORKMAZ TOPAL
Yaşam Koçu
Her akşam yemekten sonra televizyonun karşısına oturuyoruz, çoğu zaman o akşam o saatte ne yayımlanacağını bilmeden yine de televizyonun karşısındaki o koltuğun o köşesine oturuyorsak bu bir alışkanlıktır.
Alışkanlıkların kimisi yararlı kimisi zararlıdır. Her sabah spor yapmak ve dengeli beslenmek faydalı bir alışkanlık olmasına rağmen, her gün düzenli olarak tatlı ve çikolata, cips ve gazlı içecekler tüketerek ekran karşısında oturmak zararlı bir alışkanlıktır.
Alışkanlıklarımız bize fayda sağlıyorsa bu alışkanlıkları geliştirerek arttırmamız gerekirken, zararlı alışkanlıklarımızı en kısa zamanda bırakmalıyız. Bu öyle söylendiği kadar kolay olmuyor çok iyi biliyorum. Kötü alışkanlıklardan kurtulmak için değeri olan bir şeyle yerini değiştirmeliyiz.
Herkes gibi benim de birçok kötü alışkanlığım olmuştur fakat hayatımın en önemli ve en kötü iki alışkanlığından çocuklarım, eşim ve ailemin desteğiyle kurtuldum.
İlk kötü alışkanlığım sigara idi ve bıraktığımda en az iki paket içiyordum. Bu alışkanlığımdan kurtulmak için kadınların avantajı olan hamileliklerimi kullandım. İlk hamileliğim süresince içimde taşıdığım evladım için sigara içmedim. İnsanların kötü alışkanlıklarına geri dönmeleri için bahaneye ihtiyaçları olur ya ben de bu bahaneyi doğumdan yedi ay sonra babamı kaybetmekle buldum ve yeniden sigaraya başladım.
Sekiz sene sonra ikinci bebeğimi beklerken yine sigarayı bıraktım. Anneme, “Anneciğim, hamileliğimi öğrenir öğrenmez sigarayı bıraktım paketi de öylece buruşturup çöpe attım.” dedim. Annem bana baktı ve hafif gülümseyerek şunları söyledi: “Daha mercimek büyüklüğündeki evladını görmedin bile. Hayata gelip gelmeyeceğini de bilmiyorsun. Onunla yaşamın ne olduğunun farkında dahi değilsin. Kendi çocuğun için sigarayı bıraktın öyle mi? Peki benim çocuğum için de aynı şeyi yapar mısın? Kendi çocuğun için yaptığın şeyin aynısını istiyorum. Doğumdan sonra da sigara içme ki, ben de kendi evladımla yaşamanın zevkine varayım.”
Neye uğradığı mı şaşırdım. Evet kendi evladım için yaptığım fedakârlığı canımdan çok sevdiğim annemin evladı için de yapmalıydım. Annemin evladı için de ikinci doğumdan sonra bir daha sigaraya başlamadım. Canım her sigara istediğinde dönüp önce evlatlarımla yaşamanın ne kadar güzel olduğuna bakıyorum daha sonra da annemin isteğini yerine getirmiş olmanın gururunu yaşıyorum. Ben kötü alışkanlığım olan sigaranın yerine çocuklarımı sağlıklı doğurmayı ve annemin sevgisini koyarak kurtulmuş oldum. Darısı tüm sigara alışkanlığı olanların başına.
Yaşamımın kötü alışkanlıklarından biri de beslenme bozukluğuydu. Bozukluk falan dediğime bakmayın; yaklaşık bir sene önce benim için olmasa olmazdı o şekilde beslenmek.
Beslenme alışkanlığım çocukluğumdan beri şeker bazlı olmuştur. Tıka basa yemek yesem bile arkasından tatlı yemeden doyduğumu bir türlü anlamazdım. Bu durum beni rahatsız da etmezdi. Üstelik akşam yemeği dahil ağzıma attığım en son lokma mutlaka ve mutlaka tatlı olurdu. Yemek saatlerine dikkat etmez, en çok da ailemizin bir araya geldiği akşam yemeklerine özen gösterir ve en baskın öğünümü akşam yemeği olarak tamamlardım. Böyle olunca da kilo almam kaçınılmazdı. Yaşadığım sürece kilomdan hiç rahatsızlık duymadım. Aynaya her baktığımda kendimi hep iyi hissettim. Sanırım bu yüzden de hiçbir zaman ciddi anlamda kilo vermeyi düşünmedim.
Gel gör ki sağlık konusunda bir problem yaşadım ve bu problem beni kilo vermek zorunda bıraktı. Doktorum açık ve net bir şekilde “ya kilo verirsin ya da sonun pek iyi olmaz” dedi. İyi olmamakta neyi kastetti ne yaptı bilmiyorum ama onun söyledikleri bana bir hastane süreci, bir ameliyat süreci, bir yatakta bakım sürecim olduğunu ve aynı zamanda bu süreçlerde de yalnız olmadığımı hissettirdi. Evet bu süreçleri yaşayacaktım. Evet kendi kilolarım yüzünden yaşayacaktım ama ben yaşarken yanımda sevdiklerim, beni sevenler de olacaktı. Yani ben hastalığı çekerken onlar da çaresizliği yaşayacaklardı.
Bu durum beni çok etkiledi. Acilen kilo vermeliydim ve kilo vermek için çaba göstermeliydim. Kilolarımı vermezsem yanımdaki sevdiklerim, beni sevenler her zaman mutsuz olacaklardı. O halde kendi sağlığıma dikkat etmeliydim. Öyle de yaptım. Bu düşüncelerle diyetisyen randevumu aldım ve hemen bir tatlıcıya girerek tatlıyla vedalaştım. Kötü beslenme alışkanlığımdan da istediğim yemekler yerine sevdiklerimi ve sevenlerimi koyarak kurtuldum.
Uzun lafın özü, kötü alışkanlığınız varsa ve ondan kurtulmak istiyorsanız onun yerine ondan çok daha fazla sevip değer verdiğimiz bir kişiyi veya bir şeyi koyarak vazgeçebilirsiniz. Tecrübeyle sabit.
Sevgi, saygı ve nezaketle kalın.
